deur Sarina Prinsloo
Kommunikasiespesialis: SOS
In ‘n wêreld waar daar dikwels van onderwysers verwag word om die rolle van mentor, berader, administrateur en selfs ouer te vervul, is dit maklik om jouself te verloor in eindelose lysies van pligte en verwagtinge. Dit is juis in hierdie opsig waar self-deernis ‘n noodsaaklike rol begin speel.
Self-deernis beteken om na jouself met sagtheid en begrip te kyk, veral wanneer dit voel of jy misluk. Jy moet jou eie foute met dieselfde warmte en deernis benader as wat jy dit vir ‘n dierbare vriend sou doen.
Onderwysers verkeer dikwels onder geweldige druk om aan talle verwagtinge te voldoen. Indien hulle nie tyd vir hul eie welstand maak nie, kan hierdie spanning lei tot uitbranding en angs. Deur self-deernis te beoefen, kan onderwysers ‘n gesonde balans vind tussen hul eie behoeftes en die eise van hul beroep.
Vyf maniere waarop onderwysers self-deernis kan toepas:
1. Verander jou innerlike dialoog: Onderwysers kan dikwels baie krities teenoor hulleself wees, veral as dinge nie volgens plan verloop nie. Self-deernis beteken om jou innerlike stem sagter en bemoedigender te maak. In plaas van om jouself te oordeel, kan jy sê: “Ek het my bes probeer onder moeilike omstandighede. Dit is aanvaarbaar om foute te maak.”
2. Neem tyd vir self-sorg: Self-deernis beteken ook om bewus te wees van jou eie behoeftes en om dit te respekteer. Onderwysers moet tyd maak vir rus en herstel, hetsy deur ‘n rustige wandeling in die natuur, die lees van ‘n boek, of om net ‘n koppie tee in stilte te geniet.
3. Beoefen “mindfulness”: Hierdie praktyk stel onderwysers in staat om bewus te wees van hul emosies sonder om oorweldig te word deur negatiewe gedagtes. Deur bewustelik asem te haal en te fokus op die huidige oomblik, kan stres verlig en emosionele veerkragtigheid ontwikkel word.
4. Erken jou grense: Dit is belangrik om te besef dat ‘n onderwyser nie alles vir almal kan wees nie. Hulle moet hul eie grense stel en dit handhaaf. Dit mag beteken om “nee” te sê vir take of ekstra verantwoordelikhede wanneer dit net te veel raak. Dit is ‘n daad van self-deernis om te weet wanneer rus en herlaai nodig is.
5. Skep ‘n ondersteuningsnetwerk: Self-deernis beteken ook om hulp te vra wanneer dit nodig is. Onderwysers moet besef dat hulle nie alleen is nie. Deur met kollegas of mentors daaroor te praat, kan hulle emosionele ondersteuning ontvang en ervarings deel. Dit sal help om werk met meer gemoedsrus te benader.
Self-deernis is nie net ʼn luukse vir onderwysers nie – dit is ʼn noodsaaklikheid. Wanneer hulle leer om met meer deernis teenoor hulleself op te tree, skep dit nie net ruimte vir hul eie groei en welstand nie, maar het dit ook direk ‘n positiewe impak op hul leerders. Deur na hulself om te sien, kan onderwysers volhoubaar en met vreugde aanhou om die lewens van jongmense aan te raak en te inspireer. Jy mag vir ander sorg, maar moenie vergeet om ook vir jouself te sorg nie – jy verdien dit net soveel.
Lees meer: https://self-compassion.org/what-is-self-compassion/
